Finding your inner selfie

Vorig jaar werd ‘selfie’ door Van Dale gekozen tot woord van het jaar. Voor wie dat echt nog niet wist: een selfie is een foto die je met je telefoon van jezelf maakt. En vervolgens deelt via social media, vooral via Instagram.

Narcisme

Ook in de yogawereld zijn selfies populair. Er zijn veel yogi’s die de wereld laten weten wat ze kunnen: kijk mij eens met mijn mooie lijf in deze hippe yogakleren deze ontzettend moeilijke houding doen! Paradoxaal. Want is het doel van yoga niet juist om het ego niet aan te spreken? Je naar binnen te keren? Hoe valt dat te rijmen met dit tamelijk narcistische exhibitionisme?

Mystieke gymnastiek

Het komt doordat yoga inmiddels een industrie geworden is waarin heel veel geld valt te verdienen, zie ook dit mooie artikel in de Huffington Post. Yoga is hip en hot, en daar wil iedereen een graantje van meepikken. De scholen schieten als paddenstoelen uit de grond, en je kunt jezelf binnen een paar weken laten opleiden tot yogadocent. Dat levert docenten op die nog niet klaar zijn om ‘echte’ yoga te onderwijzen. Docenten die nog wat meer filosofische kennis hadden moeten opdoen, of wat meer zelfreflectie zouden kunnen gebruiken. Zo verwordt yoga, een levenswijze, tot een soort gymnastiek met een mystiek tintje.

Mooie billenyoga

Bij dit soort yoga ligt de nadruk op uiterlijk; zo kun je lessen volgen voor sterkere armen, voor een krachtige ‘core’ en er zijn zelfs ‘Yoga voor mooie billen’-lessen. Natuurlijk, wie wil er geen mooie billen. Met die wens is niets mis. Maar daarvoor kun je toch gewoon naar de sportschool? Ik denk dat de yogaselfiecultuur hieruit is voortgekomen.

Een glimp van de stilte

Dat is jammer, maar laten we het niet te hard veroordelen. Want het is altijd goed als mensen zich bezighouden met yoga, ook al is het for the wrong reasons. Wie weet vang je tijdens een ‘oppervlakkige’ yogales toch een glimp op van de stilte aan de binnenkant. En die glimp kan het begin zijn van je yogapad.

Gilleske Kreijns