De kunst van het afstemmen

Ik geef yogalessen, maar daarnaast coach ik ook veel mensen van commerciële bedrijven. Laatst had ik een tweedaagse met een nieuwe groep mensen die deelnemen aan een intensief ontwikkeltraject van negen maanden. Een van de deelnemers bleek vast te lopen in zijn energiebalans. Feitelijk ging 100% van zijn energie naar zijn werk en door over zijn grenzen te gaan had hij ook nog 20% voor zijn gezin over en 10% voor zijn sport. Ergens voelde hij wel dat dit geen houdbare situatie was, maar zijn aanpak om eruit te komen was: nog iets harder werken, nog iets meer zijn best doen.

Alsof je al in de zesde versnelling zit en naar de zevende versnelling wilt opschakelen. Maar die blijkt er niet te zijn…

Terwijl ik zijn verhaal aanhoorde, herkende ik mezelf van acht jaar geleden. Ik deed toen precies hetzelfde en geloofde ook dat harder werken mij uit mijn benarde situatie zou helpen. Het bleek niet zo te zijn en ik kwam opgebrand een aantal maanden thuis te zitten. Geen leuke periode, maar wel een tijd die een nieuwe beweging bij mezelf inluidde. Een beweging naar afgestemd leven.

De ruiter en het paard

Tot het moment dat ik uitviel, was mijn lichaam iets wat het gewoon moest doen. Mijn acties en handelen stemde ik af op de doelen die ik met mijn hoofd stelde. Wilskracht was mijn strijder die de doelen voor mij ging realiseren. Het paard waar mijn strijder op zat was mijn lichaam. Omdat de strijder wilde overwinnen, voerde hij zijn paard telkens weer naar een nieuwe strijd (lees: doel). En hoewel het paard trouw en sterk was en zijn meester zo goed mogelijk waar die wilde gaan, spraken paard en ruiter een andere taal. Ze hadden andere drijfveren. Terwijl de strijder succes nastreefde en en bij iedere overwinning alweer aan de volgende dacht, streefde het paard naar vrede en rust en leefde het in het moment. De strijder vergat voor het paard te zorgen en in het heetst van de strijd zakte zijn paard in elkaar door complete uitputting en de strijder ging roemloos ten onder.

Kortom, ik vertrouwde erop dat mijn wilskracht alles wel zou oplossen, maar besefte niet dat diezelfde wilskracht niet kon gedijen zonder een gezond en fit lichaam. Mijn lichaam had al meerdere keren op verschillende manieren aangegeven dat het iets nodig had, maar ik liet het na naar mijn lichaam te luisteren. Hoe kon ik mijn trouwe vriend, die elke dag weer klaarstond om mij te dienen, toch zo behandelen?!

Misschien klinkt dit voorbeeld wat dramatisch en toch zie ik hetzelfde op verschillende manieren elke dag om me heen gebeuren. Mensen die vijf kilo per maand willen afvallen; die avonden en weekenden doorwerken om een door anderen gestelde deadline te halen; die ‘s avonds laat naar bed gaan omdat ze een film willen afkijken, ondanks dat ze erg moe zijn. In welke mate is dit afgestemd op hun lichaam?

Denken vs. voelen

Afstemmen gaat echter ook verder dan alleen het lichaam. Mensen die bedenken dat ze de hele familie met kerst moeten zien; die bedenken dat hun relatie gewoon goed is, die bedenken dat hun huis altijd perfect schoon moet zijn. In welke mate kunnen zij eerlijk zijn en voelen wat er is?

Hoe kunnen wij dus weer de relatie met ons lichaam en voelend vermogen herstellen? Een balans vinden tussen wat ons hoofd bedenkt (verlangt, voorziet) en wat er op dit moment in ons leeft (gevoelens, lichamelijke ervaringen).

Dit is de lange weg die ik nog altijd bewandel. Yoga helpt mij daarbij, door bewust te zijn van wat er nu is en daar mijn acties en doelen op af te stemmen. Door het leven te accepteren zoals het nu is, met alle leuke en minder leuke dingen. Vaak lukt dit ook nog niet, maar mijn leerlingen en de mensen die ik coach helpen mij te herinneren.

Chris Kleinschmidt coacht werknemers van grote multinationals en is yogadocent bij Yogaya Yogaschool in Utrecht.