Eervol en dankbaar

21 dagen geleden sloot Yogaya Yogaschool haar deuren. Sinds die dag zijn er geen leerlingen meer in de studio geweest. Geen yin yoga, geen hatha, geen docentenopleiding, geen workshops.

De lege, stille yogaschool doet nu dienst als opnamestudio: we livestreamen onze lessen nu. Het is belangrijk dat de lessen doorgaan.

Want in deze sterk veranderde wereld, is yoga hard nodig.

Om de onrust wat te kalmeren.

Om te bewegen.

Om in contact te zijn met het lichaam.

Om het hoofd een moment met rust te laten.

Om de angsten en zorgen los te laten.

Om geaard te blijven te midden van de wervelwind aan nieuwsberichten.

Net als voor veel mensen, is het voor mij als yogadocent ook een emotionele achtbaan geweest de afgelopen tijd. Samen met Jitske, mijn compagnon, heb ik heel veel lange dagen gemaakt om de switch te maken van yogaschool naar online yogaschool. Voor hoe lang we dat nog blijven, weet ik niet.

Vooral de onzekerheid, het niet-weten, vind ik soms zwaar. Niet alleen wat betreft Yogaya, maar op veel vlakken van mijn leven. Gelukkig helpt yoga daarbij.

Wat ik wel weet: deze crisis laat zien hoe creatief en flexibel mensen zijn. De yogalessen die we online geven, worden goed ontvangen. Het is prachtig om te zien dat zo veel mensen serieus thuis yoga zijn gaan beoefenen. Dat het ze lukt om er ruimte voor te maken in hun thuissituatie.

Het is mooi dat ik als docent kan bijdragen aan wat meer rust, ontspanning, zelfreflectie of inzichten.

Ik vind het eervol en dankbaar om daar een rol in te mogen spelen. ‘Never waste a good crisis’ kan heel cynisch klinken, maar ik voel dat deze crisis in mij, en heel veel andere mensen, een nieuw gevoel van dankbaarheid heeft gegeven.