Yoga is harder nodig dan ooit!

Ondernemen in tijden van crisis: fase 3

Ondernemen in tijden van crisis: fase 3

Vandaag werd ik voor de derde keer geïnterviewd door het NRC in het kader van ‘ondernemen in Coronatijd’, waarin allerlei ondernemers vertellen hoe het hen vergaat tijdens de crisis. De eerste keer dat we door de krant werden gebeld was in maart, de tweede keer in mei van dit jaar.

Het is een mooie gelegenheid om te terug te kijken op de afgelopen tijd: hoe vaart Yogaya Yogaschool in deze lastige tijd?

Het grotere geheel zien

Omdat de ontwikkelingen elkaar zo snel opvolgen, en we ons steeds weer aanpassen aan de situatie, is het makkelijk om te vergeten hoe we er een paar maanden geleden voor stonden. Het is interessant om dankzij de krantenknipsels terug te kunnen kijken en wat meer zicht te krijgen op the bigger picture.

In de beginfase van de crisis zijn we heel snel overgeschakeld naar online lesgeven. We wilden al langer online lessen aanbieden, en dankzij de crisis kwam dat opeens in een stroomversnelling. Dat was leuk en het gaf nieuwe energie.

Warme lessen in de buitenlucht

In de tweede fase merkten we dat de bezoeken aan onze online lessen wat terugliepen. Ik denk vanwege schermmoeheid. Dankzij de heerlijk warme zomer konden we toen buiten les geven. Dat liep heel fijn.

Dankzij de journalist van het NRC realiseer ik me dat we alweer een tijdje in de derde fase zitten: na een aantal maanden lockdown is de yogaschool is weer open, hetzij met minder capaciteit.

De online lessen zijn gebleven, én zijn we druk bezig nieuwe initiatieven te ontwikkelen. Het blijft aanpassen en bijsturen. Als yoga-ondernemers worden we enorm uitgedaagd.

Dóórondernemen: hoe voelt het voor jou?

De grote vraag is natuurlijk hoeveel fases er nog gaan komen. Niemand die het weet. Maar ik voorzie wel dat we nog heel lang moeten doorondernemen met allerlei maatregelen.

Hoe is dat voor jou als ondernemer/zelfstandige?  Voelt de crisis vooral als een uitdaging, als een onderbreking, of als het einde van een tijdperk?

(Wordt vervolgd. Aanstaande zaterdag lees je in het NRC hoe het Yogaya Yogaschool vergaat in deze fase van de crisis.)

#Selfcare: trap er niet in

Mooi artikel in NRC afgelopen vrijdag: even #selfcare en dan nóg harder door. Tom Grosfeld signaleert de opkomende trend van selfcare, die met name door influencers wordt gepromoot op Instagram. Maar ik zie het ook steeds vaker in mijn Facebooktijdlijn. Het is alsof iedereen ermee bezig is.

Geurkaarsje aan, lekker in bad. Een yogalesje, of een meditatiesessie met een van de tegenwoordig zo populaire meditatie-apps. Het doel? Je batterij weer ‘even’ opladen zodat je er daarna weer keihard tegenaan kunt. Zodat je je drukke werkweek doorkomt. Zodat je niet overspannen raakt.

Illustration by Michele Melcher

Selfcare als fopspeen

Natuurlijk, als yogadocent kan ik alleen maar toejuichen dat er meer geyogaad en gemediteerd wordt, of dat mensen op andere manieren rust inbouwen in hun dag. Maar als je doel is om iets vol te houden, dan wordt selfcare een fopspeen. Een lapmiddel om jezelf net fit of ontspannen genoeg te houden om je drukke leven te overleven.

Daarom bieden werkgevers ook yoga en meditatie aan aan hun mensen: alles om de productiviteit optimaal te houden. Als dat betekent dat je je werknemer een kwartiertje laat snoozen in een speciaal ingerichte slaapruimte, dan doe je dat.

Selfcare is zelfreflectie

Trap er niet in! Echte selfcare gaat veel dieper dan ‘even je batterij opladen’. We zijn geen robots en hebben geen batterijen. Echte selfcare gaat over zelfreflectie en inzicht: houd ik me wel met de juiste dingen bezig? Pleeg ik roofbouw op mijn lichaam, of mijn geest? Geef ik te veel en ontvang ik te weinig?

Voor echte selfcare is tijd nodig, en rust. Dat gaat je niet lukken door een half uurtje in bad te gaan zitten met een geurkaars erbij. Yoga en meditatie helpen wél om naar binnen te keren en echt bij jezelf te zijn. Zolang je ze maar niet als lapmiddel gebruikt.